Epilepsi ve Cerrahi

Epileptik nöbetleri olan hastalarda cerrahi tedavi iki amaca yönelik yapılır;

1) Epilepsi nöbetlerine neden olan, altta yatan intrakranial kitle lezyonlarının( serebral abse, iyi huylu veya kötü huylu tümör, arteriovenöz malformasyon, intraserebral hematom vb gibi lezyonlar) çıkarılmasına içindir. Bu lezyonlar için yapılan cerrahi işlem mevcut kitlenin çıkarılmasına yöneliktir. Bu birincil olarak epilepsi durdurmaya yönelik değil; mevcut kitlenin çıkarılmasına ve kitlenin oluşturduğu intrakranial deişikliklere yöneliktir.

2) İkinci olarak asıl epilepsi cerrahisi olan adlandırlan işlem ise antiepileptik ilaçlarda kontrol altına alınmayan epilepsi nöbetlerine yöneliktir. Bu işlem mevcut nöbetlerin sayısını azaltmayı ya da tamamen ortadan kaldırmayı amaçlar.

Ancak bu işlem ülkemizde sayılı merkezde yapılmaktadır. Rutinde yapılan bir uygulama değildir. Mevcut her epilepsi hastasına uygulanan bir tedavi yöntemi değildir.


Cerrahi kararı verilen hastalarda iki ana epilepsi cerrahisinden birisi tercih edilir. İlki epileptik odağın cerrahi ile ortadan kaldırıması diğeri ise epilepsi nöbetinin yayılım yollarının kesilmesi ile nöbetin engellenmeye çalışılmasıdır. Epileptik odağın cerrahi ile ortadan kaldırılmasına yönelik cerrahi fokal odaklı nöbetlerde uyguılanabilir. Anti epileptik( mono ve politerapi) tedaviyi yeterli miktarda almasına rağmen ilaçlara dirençli nöbetleri olan, günlük yaşam kalitesi düşmüş olan ve nöbet odağı cerrahi açıdan sessiz bölgede( cerrahi sonrası hastada herhangi bir kuvvet kaybı, konuşma güçlüğü, görme kaybı vb gibi problemlere neden olmayacak alanlar) ise cerrahi planlanır.

Herşeyden önce önemli olan hangi hastanın bu programa alınacağıdır. *Hastanın zeka seviyesi önemlidir. Mental retarde hastada bu değerledirme tartışmalıdır.
*Bunun yanında tanı ve tedavi uzun bir süreç olduğu için hasta uyumu önemlidir. Hazırlık sürecinde eğer hasta uyumu sağlanamadıysa cerrahi uygulanmaz.
*Ağır veya aktif psikozu olan hastalar cerrahi için değerlendirilemez. Bu gibi sebelerden dolayı hastanın preoperatif değerlendirilmesi çok önemlidir.

Hastanın cerrahi için değerlendirilmesinde nöroloji, psikiyatri, beyin cerrahi ve radyolojiden oluşan bir ekip detaylı inceleme yapar. Bu ekibin vereceği karar doğrultusunda hareket edilir. Bu süreç içerisinde hastanın radyolojik incelemeleri(MR, SPECT, PET) yanında uzun süreli video/EEG incelemeleri yapılır. Hastaya karotis angiografi ve intrakarotis amobarbital testi, intrakaraial elektrodla video/ EEG tetkikleri yapılır.bu tetkiklerin hepsi bir algoritma içerisinde amaça yönelik yapılır. Amaç epilepsi odağını belirlemektir. Yapılcak tedavi için kar zarar hesabı her zaman yapılması gereklidir. Hasta ve hasta yakınları ile cerrahi işlem ve sonuçta oluşabilecek komplikasyonlar detaylı olarak görüşülmelidir

Cerrahi prosedürler
*Temporal lobektomi: En sık yapılan ve başarı oranı en yüksek yöntemlerden biridir. % 85 hastada nöbet kontrolünde önemli bir düzelme görülür. %10-15 hastada başarısızdır. Cerrahi sonrası antiepileptik kullanımı ya hiç yoktur ya da eskiye göre en aza indirgenir.
*Frontal lobektomi: temporal lobektomiden sonra frontal kaynaklı epilepsi ataklarında yapılır. Nöbettin tamamen düzelmesi %35-50 arasında değişmektedir. %25 oranında cerrahi sonrası değişilik gözlenmez.
*Korpus kalloztomi: Tedaviye dirençli multifokal veyahut lokalize edilebilen fakat cerrahi girisimi yapilamayan hastalara uygulanir. Atonik, tonik, ve tonik-klonik nöbetlerde etkili cerrahi yöntemdir.
*Hemisferektomi: Beynin bir yarisindan kaynaklanan karsi tarafta hemiparezi ve hemianopsi seklinde bir nörolojik defisitle seyreden ilaca dirençli siddetli epilepsi vakalarinda uygulanan bir cerrahi girisimdir. Cerrahi başarı oranı %60’lar civarındadır. Tüm bu cerrahi yöntemler berberinde ciddi komplikasyonlarıda getirmektedir. Bunları önlenebilmesi için hastanın cerrahi öncesi detalı olarak oluşturulan ekip tarafından değerlendirilmesi ve hasta için uygun cerrahi tekniğin saptanması gerekir. Bununla birlikte cerrahi ekibin tecrübesi başarı ile doğru orantılıdır